Σάββατο 8 Μαΐου 2010

ΕΙΜΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ


Φίλε διαδηλωτή…
Αν έτσι εκτονώσεις την αγανάκτηση και τον θυμό που σε τρώει …. τότε βρίσε με, δεν με πειράζει. Αν πιστεύεις ότι έτσι θα περάσεις μήνυμα οργής στην Εξουσία που παίρνει αποφάσεις για σένα χωρίς εσένα… τότε πέταξε μου και πέτρες και καδρόνια και μολότοφ αν θέλεις (μόνο μη με σκοτώσεις γιατί με περιμένει η οικογένεια μου στο σπίτι). Το ξέρω ότι στα μάτια σου εκπροσωπώ την Κρατική Εξουσία αλλά μάθε ότι όταν κοιτάζω εγώ στον καθρέφτη δεν βλέπω τίποτα άλλο παρά ένα ακόμα θύμα της Εξουσίας, όπως κι εσύ. Γιατί είμαι Αστυνομικός αλλά δεν τρέφω πλέον αυταπάτες, γιατί είμαι φορολογούμενος πολίτης κι έχω παιδιά και δάνειο και οι αυξήσεις με τσακίζουν οικονομικά, γιατί είμαι μισθωτός και με τις περικοπές τα βγάζω πλέον με το ζόρι πέρα… ΟΠΩΣ ΚΙ ΕΣΥ!

Το ξέρω δεν κάνω πάντα τη δουλειά μου όπως πρέπει αλλά προσπαθώ… άνθρωπος είμαι άλλωστε, όπως κι εσύ. Κι αν αναρωτιέσαι ποιόν προστατεύω όταν δεν σε αφήνω να εισβάλεις στην Βουλή θα σου πω … ΕΣΕΝΑ προστατεύω, είμαι εκεί για να μην σε αφήσω μέσα στην οργή σου να περάσεις το σημείο που δεν έχει γυρισμό.

Σε κατανοώ φίλε διαδηλωτή, προσπάθησε να με κατανοήσεις κι εσύ , κι αν δεν μπορείς δέξου τουλάχιστον ότι δεν είμαι ΕΓΩ ο εχθρός σου και ισως αυτό σε βοηθήσει να κατανοήσεις ποιός είναι πραγματικά ο εχθρός.